Kayboluş – Zaman – Şiir

Eternity and a Day 1988

Sonsuzluk ve Bir Gün (Eternity and a Day), zaman kavramını, insanın merkezine yolculuğunu ve hayatın gündelik sıradanlığını merkezine alan bir başyapıttır. Bruno Ganz canlandırdığı baş karakterin bitmemiş bir yolculuğun tamamlanışına eşlik ederiz. Filmin geçmiş ve gelecek arasındaki geçişleri ortak noktalarda bize gösterir. Ayrıca bu zamansal gidişatı doğrultu üzerinde değil bir döngü şeklinde aktarır. Bugün ve yarın ne kadar uzun olabilirse o kadar uzun bir anlatıda anlatmıştır bu zaman periyodunu.

Çocukla olan ilişkisinde mesafe vardır ana karakterin. Politik ve toplumsal noktalar çocuk üzerinden işlenmekte ancak ilişki yine yüzeysel aşamdan ileriye pek geçmemektedir. Karakterlerin birbirlerine olan sınırları da zamansal bağlamla şekillenmektedir.

Filmin yavaş temposu şiirsel anlatısı ve sanatsal sahneleri ile izleyicinin zaman kavramı üzerinde düşünmesi için geniş bir alan vermekte ve felsefik anlatıya kapı açmaktadır. Filmin ana temalarından biri olan eksik kalmış bir şiiri tamamlama çabası, yaşamının da eksik kalmış yönlerine bir atıfta bulunmaktadır.

Neden çaresizce çürümek zorundayız acı ve arzularla ikiye bölünerek? Neden hayatımı sürgün geçirdim? Neden yalnızca o nadir anlarda kendimi evimde hissettim, dilimi konuşma lütfu nasip olunca? Kayıp kelimeleri henüz telafi edebiliyorken ya da sessizlikte unutulmuş kelimeleri bulup çıkarabiliyorken.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Back To Top